Η βιαστική απόφαση της Υπουργού Δια Βίου Μάθησης κ. Άννας Διαμαντοπούλου για ορισμό 800 δημοτικών σχολείων ως Ολοήμερων Δημοτικών Σχολείων ενιαίου αναμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος θα μπορούσε να αποτελούσε βήμα σε θετική κατεύθυνση και να μας έβρισκε σύμφωνους, εάν:
1. Υπήρχε η απαραίτητη κτηριακή υποδομή, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νέου τύπου σχολείου. Είναι γνωστό ότι στην πόλη μας μετράμε 18 χρόνια χωρίς νέο σχολικό κτήριο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, γεγονός για το οποίο, πέραν των διαχρονικών κυβερνητικών ευθυνών, ευθύνη φέρουν κι όλες οι τοπικές δημοτικές και νομαρχιακές αρχές. Ως αποτέλεσμα, όλα τα υπόγεια και οι αποθηκούλες έχουν επιστρατευθεί για να στοιβάξουν τους δύσμοιρους μαθητές.
2. Υπήρχε σωστή μέριμνα για σίτιση σε πολιτισμένο περιβάλλον. Οι υλικοτεχνικές υποδομές (κυλικεία, τραπεζοκόμοι, καθαρίστριες) είτε απουσιάζουν παντελώς είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν επαρκούν για τη σίτιση, την ξεκούραση και το παιχνίδι των μαθητών (στην ίδια αίθουσα τρώνε, διαβάζουν, ξεκουράζονται). Και σ’ αυτό το σημείο γεννιούνται αναπόφευκτα ερωτήματα. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν ακόμα για να πάψουν τα παιδιά μας να σιτίζονται σε απαράδεκτες συνθήκες; Ποιοι νοσηροί εγκέφαλοι του υπουργείου επιδιώκουν να καταδικάσουν τους μαθητές να σιτίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθητικού τους βίους σ’ αυτές τις τριτοκοσμικές συνθήκες, όταν τα ελληνόπουλα είναι πρωταθλητές της παχυσαρκίας;
3. Υπήρχαν οι απαραίτητες υποδομές που να υποστηρίζουν τη διδασκαλία της πληροφορικής στο σχολείο. Δυστυχώς, τα εργαστήρια πληροφορικής στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στεγάζονται σε μικρές αίθουσες που αδυνατούν να φιλοξενήσουν το σύνολο των μαθητών μιας τάξης και σ’ αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι αυτά λόγω κόστους ουδέποτε αναβαθμίστηκαν. Οι όποιοι ΗΥ αγοράζονται στα σχολεία μας γίνονται συνήθως με δαπάνη των συλλόγων γονέων κι όχι της πολιτείας, όπως θα όφειλε. Στην ουσία καλούνται οι μαθητές μας να διδαχθούν πληροφορική χωρίς ΗΥ!!!
4. Υπήρχαν τα απαραίτητα αναλυτικά προγράμματα και νέα σχολικά βιβλία που θα αντιμετώπιζαν ενιαία τα γνωστικά αντικείμενα, ώστε ο απογευματινός κύκλος να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πρωινού.
5. Υπήρχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, κάτι που δεν ισχύει, αφού από τη νέα σχολική χρονιά η ήδη μειωμένη χρηματοδότηση περικόπτεται δραματικά. Ο σοφός λαός μας γνωρίζει ότι με σαθρά υλικά δε χτίζεται στέρεο οικοδόμημα κάτι που η ηγεσία του υπουργείου δείχνει να το αγνοεί.
6. Νιώθαμε ότι υπήρχε ειλικρινής βούληση η σχολική τσάντα να παραμένει στο σχολείο, κάτι που προϋποθέτει αναγκαστική ρήξη με μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Όμως, ολόκληρη η προηγούμενη αρνητική εμπειρία των ολοήμερων σχολείων σε συνδυασμό με την απουσία πόρων, υποδομών και αναλυτικών προγραμμάτων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το «νέο σχολείο» το μόνο που θα «καταφέρει» είναι να μειώσει δραματικά το διαθέσιμο χρόνο των μαθητών για τις λοιπές δραστηριότητές τους, οι οποίες θα συνεχίσουν να αποτελούν αναγκαιότητα, αφού το «νέο σχολείο» της κ. Διαμαντοπούλου βασίζεται στη γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή του άρπα – κόλλα.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε, επίσης, ότι με τις δεδομένες τραγικές ελλείψεις σε επίπεδο υλικοτεχνικής υποδομής, με τον ήλιο να πυρώνει τις τσιμεντένιες αυλές και τα προκάτ κτήρια τον πρώτο και τον τελευταίο μήνα της σχολικής χρονιάς, με το καλοριφέρ να κλείνει από τις 11.30 το χειμώνα, γιατί δεν επαρκεί η χρηματοδότηση, με την πρώτη αποθηκούλα να μετονομάζεται σε αίθουσα πληροφορικής και τη δεύτερη σε αίθουσα μουσικής ή τραπεζαρία, με τα μαθήματα να ακολουθούν το ένα το άλλο σε ρυθμό πολυβόλου, μόνο για λύπηση είναι τα παιδιά που υποχρεώνονται να μένουν στο σχολείο μέχρι τις 2.00 μ.μ. Σε κάθε περίπτωση ζητάμε μέχρι να υλοποιηθούν όλες οι ανωτέρω προϋποθέσεις να δοθεί σε μόνιμη βάση η δυνατότητα στα παιδιά μας να σχολούν και σε ενδιάμεση ώρα κι όχι υποχρεωτικά στη λήξη του προγράμματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους νιώθουμε για μια ακόμα φορά πως τα παιδιά μας αποτελούν πειραματόζωα του υπουργείου. Καλούμε την κ. Διαμαντοπούλου να αντιληφθεί ότι:
1. Το εγχείρημα του «νέου σχολείου», που επιχειρεί τόσο βιαστικά να επιβάλλει, στηρίζεται σε γυάλινα πόδια.
2. Να εξασφαλίσει πρώτα όλες τις απαραίτητες συνθήκες, ώστε τα ελληνόπουλα να μετέχουν, επιτέλους, της παιδείας που τους αξίζει.
Για να αλλάξει το σημερινό σχολείο πρέπει να γίνουν βαθιές αλλαγές, σωστά μελετημένες και ιεραρχημένες. Τα σχέδια επί χάρτου ούτε τομή συνιστούν, ούτε μεταρρύθμιση.
1. Υπήρχε η απαραίτητη κτηριακή υποδομή, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νέου τύπου σχολείου. Είναι γνωστό ότι στην πόλη μας μετράμε 18 χρόνια χωρίς νέο σχολικό κτήριο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, γεγονός για το οποίο, πέραν των διαχρονικών κυβερνητικών ευθυνών, ευθύνη φέρουν κι όλες οι τοπικές δημοτικές και νομαρχιακές αρχές. Ως αποτέλεσμα, όλα τα υπόγεια και οι αποθηκούλες έχουν επιστρατευθεί για να στοιβάξουν τους δύσμοιρους μαθητές.
2. Υπήρχε σωστή μέριμνα για σίτιση σε πολιτισμένο περιβάλλον. Οι υλικοτεχνικές υποδομές (κυλικεία, τραπεζοκόμοι, καθαρίστριες) είτε απουσιάζουν παντελώς είτε στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν επαρκούν για τη σίτιση, την ξεκούραση και το παιχνίδι των μαθητών (στην ίδια αίθουσα τρώνε, διαβάζουν, ξεκουράζονται). Και σ’ αυτό το σημείο γεννιούνται αναπόφευκτα ερωτήματα. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν ακόμα για να πάψουν τα παιδιά μας να σιτίζονται σε απαράδεκτες συνθήκες; Ποιοι νοσηροί εγκέφαλοι του υπουργείου επιδιώκουν να καταδικάσουν τους μαθητές να σιτίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθητικού τους βίους σ’ αυτές τις τριτοκοσμικές συνθήκες, όταν τα ελληνόπουλα είναι πρωταθλητές της παχυσαρκίας;
3. Υπήρχαν οι απαραίτητες υποδομές που να υποστηρίζουν τη διδασκαλία της πληροφορικής στο σχολείο. Δυστυχώς, τα εργαστήρια πληροφορικής στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στεγάζονται σε μικρές αίθουσες που αδυνατούν να φιλοξενήσουν το σύνολο των μαθητών μιας τάξης και σ’ αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι αυτά λόγω κόστους ουδέποτε αναβαθμίστηκαν. Οι όποιοι ΗΥ αγοράζονται στα σχολεία μας γίνονται συνήθως με δαπάνη των συλλόγων γονέων κι όχι της πολιτείας, όπως θα όφειλε. Στην ουσία καλούνται οι μαθητές μας να διδαχθούν πληροφορική χωρίς ΗΥ!!!
4. Υπήρχαν τα απαραίτητα αναλυτικά προγράμματα και νέα σχολικά βιβλία που θα αντιμετώπιζαν ενιαία τα γνωστικά αντικείμενα, ώστε ο απογευματινός κύκλος να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πρωινού.
5. Υπήρχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, κάτι που δεν ισχύει, αφού από τη νέα σχολική χρονιά η ήδη μειωμένη χρηματοδότηση περικόπτεται δραματικά. Ο σοφός λαός μας γνωρίζει ότι με σαθρά υλικά δε χτίζεται στέρεο οικοδόμημα κάτι που η ηγεσία του υπουργείου δείχνει να το αγνοεί.
6. Νιώθαμε ότι υπήρχε ειλικρινής βούληση η σχολική τσάντα να παραμένει στο σχολείο, κάτι που προϋποθέτει αναγκαστική ρήξη με μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Όμως, ολόκληρη η προηγούμενη αρνητική εμπειρία των ολοήμερων σχολείων σε συνδυασμό με την απουσία πόρων, υποδομών και αναλυτικών προγραμμάτων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το «νέο σχολείο» το μόνο που θα «καταφέρει» είναι να μειώσει δραματικά το διαθέσιμο χρόνο των μαθητών για τις λοιπές δραστηριότητές τους, οι οποίες θα συνεχίσουν να αποτελούν αναγκαιότητα, αφού το «νέο σχολείο» της κ. Διαμαντοπούλου βασίζεται στη γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή του άρπα – κόλλα.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε, επίσης, ότι με τις δεδομένες τραγικές ελλείψεις σε επίπεδο υλικοτεχνικής υποδομής, με τον ήλιο να πυρώνει τις τσιμεντένιες αυλές και τα προκάτ κτήρια τον πρώτο και τον τελευταίο μήνα της σχολικής χρονιάς, με το καλοριφέρ να κλείνει από τις 11.30 το χειμώνα, γιατί δεν επαρκεί η χρηματοδότηση, με την πρώτη αποθηκούλα να μετονομάζεται σε αίθουσα πληροφορικής και τη δεύτερη σε αίθουσα μουσικής ή τραπεζαρία, με τα μαθήματα να ακολουθούν το ένα το άλλο σε ρυθμό πολυβόλου, μόνο για λύπηση είναι τα παιδιά που υποχρεώνονται να μένουν στο σχολείο μέχρι τις 2.00 μ.μ. Σε κάθε περίπτωση ζητάμε μέχρι να υλοποιηθούν όλες οι ανωτέρω προϋποθέσεις να δοθεί σε μόνιμη βάση η δυνατότητα στα παιδιά μας να σχολούν και σε ενδιάμεση ώρα κι όχι υποχρεωτικά στη λήξη του προγράμματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους νιώθουμε για μια ακόμα φορά πως τα παιδιά μας αποτελούν πειραματόζωα του υπουργείου. Καλούμε την κ. Διαμαντοπούλου να αντιληφθεί ότι:
1. Το εγχείρημα του «νέου σχολείου», που επιχειρεί τόσο βιαστικά να επιβάλλει, στηρίζεται σε γυάλινα πόδια.
2. Να εξασφαλίσει πρώτα όλες τις απαραίτητες συνθήκες, ώστε τα ελληνόπουλα να μετέχουν, επιτέλους, της παιδείας που τους αξίζει.
Για να αλλάξει το σημερινό σχολείο πρέπει να γίνουν βαθιές αλλαγές, σωστά μελετημένες και ιεραρχημένες. Τα σχέδια επί χάρτου ούτε τομή συνιστούν, ούτε μεταρρύθμιση.
Το Δ.Σ
Της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων
Α\θμιας Εκπ\σης Δήμου Βέροιας
Της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων
Α\θμιας Εκπ\σης Δήμου Βέροιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου